Schiermonnikoog: schelpen en bunker WOII

In het Schelpenmuseum maakte ik kennis met Thijs de Boer, een geboren Eilander, die met zelfspot vertelde dat hij nooit kon zwemmen en hierdoor gedoemd was tot het strand. Een leven lang zocht hij naar pareltjes op Schier, en later speurde hij over de hele wereld wat hem een indrukwekkende verzameling opleverde. Samen met zijn familie heeft hij van zijn hobby zijn werk gemaakt, dat kunnen maar weinigen in goede gezondheid zeggen. Of zoals Thijs het zelf noemt: ‘Het museum is eerder een uit de hand gelopen privécollectie’. In de schuur achter hun huis (geen officieel museum), waar het schelpenmuseum zich bevindt, komen de door hen verzamelde vondsten samen in acht etalages. Bij binnenkomst van elke nieuwe bezoekers hoor je Thijs jubelend zeggen: ‘Alles in (etalages) 2, 3 en 4, komt van Schier!’. Zijn favoriet? Vraag naar het verhaal achter de linksgewonden wulk... Het museum was klein, maar zijn verhalen waren groot genoeg om me te vullen.

Op Schier kun je ook een intact gebleven bunker bezoeken, die deel uitmaakt van de Duitse verdedigingslinie. Hoewel indrukwekkend, trok het omliggende duingebied mijn aandacht meer. Het gebied, dat ooit een dicht bos was, is inmiddels een prachtig duinlandschap geworden, dat in de afgelopen jaren is ontwikkeld om de natuur te behouden. Wat het extra bijzonder maakt, zijn de Friese fokpaarden die het gebied onderhouden. Ze zijn niet alleen een mooi gezicht, maar essentieel voor de natuur van het eiland. De combinatie van de geschiedenis van de bunker en de rust van de natuur maakt Schier een fijne bestemming. Het duingebied ademt een vredige sfeer, terwijl de bunker je doet stilstaan bij de verleden tijd.