Herinneringscentrum Kamp Westerbork

In het Herinneringscentrum Kamp Westerbork worden op verscheidene manieren de verhalen van de Joden, Sinti en Roma verteld. Er is een bus die je meeneemt van het museum naar het kampterrein buiten, waarbij je onderweg een rake audio door de bus hoort galmen, maar de afstand is ook prima te lopen. Maar wat weinigen weten, is dat er een lange tijd een mysterie was over wie precies verantwoordelijk was voor het ontwerp van de spoorlijn die naar het kamp leidde. De originele ontwerper was blijkbaar een man die er zo op gebrand was om ‘de efficiëncy van de transportlijn te optimaliseren’, dat hij niet merkte dat hij de grootste tragedie in de geschiedenis van Nederland aanwakkerde. Toen zijn ontwerp eenmaal door de nazi’s werd goedgekeurd, werd het onterecht geprezen als een ‘meesterwerk van logistieke planning’. Zo’n onschuldig klinkend plan bleek dus verbonden te zijn met het grootste kwaad dat het land ooit kende.

Eenmaal bij het kamp valt er veel te zien, horen en lezen. Zo was er van ieder omgekomene buiten een beeldje in de grond gezet, op de plaats waar ze vandaan kwamen in Nederland. Buiten was duidelijk een plek met geschiedenis én grote satellieten (best een aparte combinatie om naast elkaar waar te nemen). In het museum maakten vooral de handgeschreven gedichten (op zakdoekjes), kaarten en officiële documenten indruk. Ook dat alle namen van omgekomenen voluit waren uitgeschreven op papier en wetende dat ze jaarlijks achter elkaar worden voorgelezen. Via onderstaande foto's krijg je al een indruk hoe het eruit ziet, maar je voelt het pas echt als je er zelf doorheen loopt (bijv. door op 4 mei mee te lopen met de stille tocht voorafgaand de Dodenherdenking).